susalım

akrebi alev çemberine al;
intiharlarına ortak et beni, kırgınlıklarına…
yoruldum, ruhumu uçurumun kıyısında tutmaktan…

yıkılışın tam kıyısında
bizi büyüt;
hikayedeki ölmüş adamı hatırla, hâlâ dirimsel…
buz bas ateşlerine
sevilmeyen adamların…
gece çılgınca koşusunda, öldüresiye ve sabırsız;
bu yarasa aşk yok mu;
ah bu karanlık…

sesimizde yankısız uzaklık,
sesimizde kuruyan nehrin yalnızlığı;
iki adımlık mesafedesin,
bin ışık yılı sayıyor tanrı…

beni attın içinden ve o gün bugündür her sessizlik bir umacı ve
her yol
gözün en uzak sokağında, bir o kadar da bükülmüş…
unutma, sesler de yanılabilir;
unutana kadar susalım…

Josef Kılçıksız, Helsinki, 2016,  Nisan