Haberler
İlk Rakımı İçiren Kadın
Hayatın sahnesine
sırtım dönük oturuyorum;
Yüzüme düşüyor,
senli zamanların gölgeleri,
usulca,
gün batıyor arkalarında…
Nallarında derin çivilerin,
sana koşma isteğiyle her gece,
delice,
ince,
esmer,
bir tay büyüyor içimde,
mesafe bilmez…
Boşluk sokağı yutuyor birden,
yol tenhayı;
pas çeliği yiyor oburca;
kurtlar,
bozkırın gümüşüne bıraktığım düşlerimi…
Kulaklarımda uğulduyor,
yelesi çığlığın rüzgarlar…
Bir şilep yosun tutuyor,
deniz eskisi sensizliğin rıhtımında…
Derine derine batıyor,
buzul sarkıtları yalnızlığın…
İlk rakımı içiren kadınsın,
çok özlüyorum seni…
