Göç vakti

gözlerim sana zimmetli Anya
bu rücuu ve tereddüt
bu cefa ve sefillik bana…
yokluğunda
çamur atığı bir yağmur 
birikti bulutlarımda…
içimin derinliklerine
ışığın kırıldığı karanlıklar…

bu saatte kuşlar uyuyor mudur Anya…
ölü şairlerin yalnız atları
bu karanlıkta
bulurlar mı ahırlarını…
sana söyleyemediklerimi 
sulara söylüyorum Anya
alnımın ortasında
secdeleri
nedamet mührü
namazlara…
keşke muaf olsam 
bu kanlı çağlardan… 
sana aksa
ruhumu arındıran nehirler
anılar götürmese beni 
durulmayan sularına çocukluğumun…

haydi Anya 
kalk bir kahve yap bana
kırk yıldan geriye 
saymaya başlasın zaman…
ben sussam 
sen anlatsan 
kelimeleri kullanıp
ruhunun yalımından…

büyüsü bozulmuş şehirler geçer 
gözlerimin önünden
kayarken 
sırlarını beraberinde götüren yıldızlar…
kaçak bindiğim trenler Anya
o zamanlar bilmezdim
makinistlerin de iyi insanlar olabileceklerini
demirin bile beni
anneme götürebildiğini 
bilmezdim…
trenlerin
yol kenarındaki gelincikleri ezdiğini Anya
sadece evim bildiğim yere götürdüklerinde
yıpranmadığını rayların…

en zor pişmanlıklar için
bir molotof saklıyorum çantamda
ateşlesem 
yaksam diyorum
içimdeki çam ormanının
kuru kozalaklarını…
içimdeki suç cumhuriyetini yıksam…
kırlangıçların kanat uğultusu bozsa
mezar sessizliğini ömrümün…
en uzak hüzün iklimlerini devirse
gönlünün muazzam
kızıl gülleri…
içimdeki Dosteyevski’yi öldürsem
tek başıma içtiğim 
yalnızlığımın rakılarına
götürmese beni akşam…
bir cinayet çağından kurtulsa kurban
yakalansa 
süçüstü yapılsa 
katil yalnızlık…
buğday ve şarap vaat etse tarlalar
denizin aynaları 
çoğalan kanatlarını dalgaların…
en güzel şarkılar bestelense
sessizliğimizden…
bayraklar çekilse Anya
aramızda bir 
düşman gibi duran
mesafelerin gönderlerine…
resminin önünde 
utansam mutsuzluğumdan
tebessümüne sığdırsam
ılık sularını ırmakların…

işte önündeyim Anya
gözlerinden geçen yolların
bitkin yolcusu ve
su alan vapur
rıhtımında…
bir haziranda dur be Anya
mevsim mevsim gitme benden
ne olurdu sanki
sensiz senelerin 
zulmünden kaçabilsem….
tutabilseydim deli atlarının yelesinden…

göğe en yakın bulutlar
kayıp zamanlar tutar Anya
nem birikir
kırağı
ruhumun oluklu saçaklarında…
şairin gözlerinde
kum birikir…
vakit geldi Anya
şimdi sahillerinden 
hüzün sığınaklarıma
turna katarlarının
göçmek vaktidir…

Josef Kılçıksız/ Fransa