Bir virüs hayatı nasıl böyle değiştirdi?

Son günlerde dünya genelinde gelinen son duruma bakıldığında savaşlar, hastalıklar, hastalar, ölümler, yeni hastalıklar …

Yaklaşık son 10 yılı gözlemlediğimizde ise ülkelerin ekonomik güç savaşlarının can aldığı, eğitim sistemindeki başarı baskılarının gelecek nesilleri yıprattığı, cinsel taciz ve istismarların sosyo-psikolojik olumsuzlukları, insanların yoğunluğu ve bu koşuşturma ile hayatın içindeki kayboluşu, doğanın yavaş yavaş yok oluşu, yozlaşmanın tırmanışı, gösterişin ve egoların uç boyutlarda yaşanışı, yaşanan olaylara duyarsızlığın artması, merhametin yok olduğu gibi kısır bir döngü içerisinde olduğumuzu malesef hepimizin kabul etmesi gerekiyor.

Derken, dünya bir anda sessizliğe büründü.

Neden mi? Bence artık bu kadarına o da dayanamadı. Bizim unuttuklarımızı bize hatırlatmak istedi. Gözlerimizden, kulaklarımızdan ve ağzımızdan ellerimizi çekmemizi istedi. Bize, “Bak, gör ve duy,” dedi.

Peki şimdi ne mi oluyor?

İnsalık için büyük bir farkındalık oluşuyor,

Herkes evinde kalıyor,

Sağlıklı yaşam, düzenli beslenme ön plana çıkıyor,

Zengin fakir eşitleniyor,

Öğretmenleri beğenmeyenler, çocuğuna evde eğitimi kendi veriyor,

Bu yaşananlardan uzaklaşmak için müzik dinleniyor,

Farklı dünyalara yol alabilmek için kitaplar okunuyor,

Baharın güzelliği ile doğa yenileniyor,

Trafiğin yavaşlaması ile hava temizleniyor,

Manevi duygular tazeleniyor,

Aile bağları güçleniyor,

Doğum gibi ölümün de varlığı bir kez daha kabul ediliyor …

Aslında bunlar hepimizin bildiği fakat çoğu zaman unuttuğumuz, insanca yaşamanın yada yaşayabilmenin kilit noktalarıydı ve dünya bize bunları yeniden hatırlattı.

Şimdi ise hepimizin bu değerlerin kıymetini çok çok daha iyi anladığımızı düşünüyorum. Artık anahtar bizde ve bu kötü günlerin ardından bu kilitleri tek tek açarak huzuru ve güzelliği insalık adına yeniden hep birlikte yakalayacağımıza inanıyorum.

Nice aydınlık ve huzur dolu günlerde yeniden sağlıcakla hep birlikte olabilmek umuyla…

Yüzünüzdeki gülümseme, yüreğinizdeki umut eksik olmasın!

Saygılarımla

Ferhan Tan