AZMİYE MEKTUP 22

Azmi!

Sana, bu yirmi ikinci mektubu yazarken,başlığa şunu ekleyecektim: Bazı insanlar, diger tüm insanlara neden sadece kendi çıkarları doğrultusunda yasa uygulamaya çalışıyorlar.

Artık buradan devam edeyim Noolursun beni biraz dinle ve tenkit et.

Haa hemen yazdıktan sonra aklıma geldi. Belki yeni nesil anlamaz.(Tenkit Eleştiri demek)

Neyse konuya geleyim. Ve biraz dert yanayım.

Herkes seçim derdinde, (Benim partim seçilecek, senin partin kaybedecek) derdindeyken.

Benim derdim! Aklıma şimdilik gelen, başını ağrıtmadan sıralayayım. Hatta sıralamadan önce de ana temayı söyleyeyim.

PARA.

Şimdi sana aklımdan geçenleri sıralayayım. Amma bunları senin kendi kafanda geliştirmen için yazıyorum.

Ben müneccim değilim bilmem. Tabii ki kimse müneccim değil. Zaten münneccim de yok.

Sadece kendi beyninde geliştir demek istedim.

PARA.

Dünyaya gelebilmem için, ebesi, hastahanesi, yol parası;

PARA

Dünyaya geldim.

Eğitim alabilecek yaşa gelinceya kadar. Bez-Pampers parası mama parası.

Para da PARA

Büyüdüm, eğitim almam gerekiyor. Eğitim alabilmem için. Hayatımın yarısını.para bulmaya ayırmam gerek.

Gene PARA.

Sağlıklı yaşayabilmem için, Hayatımın yarıdan fazlasını para bulmaya ayırmam gerek.

PARA.

Yani demekl istiyorum ki  Azmi

Bir sistem kurmuşlar. İnsan düşüncesini o hale getirmişler ki. Başka hiç bir şey düşünmesin.

Beynın başka şeylere odaklayamasın sırf paraya odaklansın.

Ömrünü para bulma çabasıyla geçirsin. Bu yazımda bir abartı var mı.

Varsa var de eleştir.

Pekii bu durumdan çıkmanın çaresi var mı?

VAR.

Allahın, sadece sana verdiği beyni, aklı ucuz pahalı Kiraya verme. Kendin kullan. Kendin işlet.

Bak bakalım para için bu kadar çabaya gerek var mı…

GÜNAYDIN

Yunus Işıkoğlu/Tüm Dünya