Dön artıK
pas demiri anımsamak istiyor
madenin yalnız saatinde…
limanlar
yükleri hüzün şiirleri gemilerini…
mermi tenle konuşmak istiyor
kurşunun en ağır diliyle…
denizine nice yakın bir ırmak geçiyor içimden
trenler geçiyor
raylarına nice ırak…
bütün mahiyetlerinden habersiz
duruyor kelimeler
sözün bittiği yerde…
asfalt şarkılar çalıyor
gecenin orkestrası
zira bir adam
alçılı yüreğini gezdiriyor gecenin ortasında…
boşluk sarhoş olup sızıyor
yüreğine yankının…
benimse yangınlarım var ve sessizce
bir kül çılgınlığına yürüyor rüzgar…
tenin yenine silinmiş gözyaşlarını sakla
bir tek ben bilirim onların tuzlu tadını…
sadece bir mevsim aralığı kadar tut ellerimi
soluğun
üşüyen ellerime üflesin
ılık büyüsünü sevdanın…
yokluğun
bir martı ölüsü
yüreğimin ıssız kıyısında…
bir gülücüğüne vesile varlığım
dön artık…
Josef Kılçıksız
