… parkı
heryerde polis çiçekleri açmış sanki ..mavi mavi..dağılmışlar serpilmişler her bir yana…
silah ve copları ellerinde banklarda, çayır, çimende pinekliyorlar,
kiminin elinde gazete, kimi mp3ünü kulağına takmış müzik dinliyor…
acaba en son ne zaman kendiliğinden oraya gidipte dinlendiler? bu yesilliğin tadını çıkardılar?
görüntüye bakarsan, sanki hiç birşey olmamış gibi..
çicekler dikilmiş, çimler, yara bandı gibi gaz bombalarının düştüğü yerleri örtmüş…
ama havada bir hinlik var
görülen mutlu tablonun ardında saklanan bir gölge..
oraya gidipte kim huzur bulabilecek olan bitenlerden sonra…
oturduğun yerde kimler yaralandı, can çekişti?
karşında dikilen ağacın arkasına kim korkusundan saklandı ?
bunlar akıllardan geçecek elbet ama kısa süre sonra unutulacak ve alışılacak…
insan herşeye alışıyor; iyisine de, kötüsüne de…
geriye kalan, anlatılacak olan hikayelere mahkum hatıralar…
İstanbul/ Muhabirce
