Şiirlerle sana sesleniyorum

Uzun yazılarda bu günlerde biraz zayıfım.

Beynimin odalarında inşaat var. Bir iki şiir salıvereyim dedim.

İki günde bir uyurum ben

Gündüzlerin ölçüsü

Kuşların sesiyle başlar.

Kuşların sessizliğiyle biter.

Geriye kalan süre zaten gece.

Gündüzleri uyumam.

İki, günde bir uyurum dedim.

Geceyi ikiye bölerim.

Hani. Ekmekle peynir,böler değil tabi.

Bakarsın bazen ikididen.

Kuş ötümüne bölüm yapıp

gündüze dahil etmişim.

Benim bir kareli defterim var.

Tersinden, başladığım.

Sakın Arapçayla bağdaştırmayın.

Sebebi, güzel yazamayışım.

Sağdan sola,tersten başladım ki,

Başa doğru geldiğimde.

Belki daha güzel yazarım.

Yanlış anlaşılmasın. Fiziki güzellik değil.

Baştakilerin daha güzel olması için uğraşıyorum.

Gündüzler yetmiyor.

Geceleri.

İkiye.

Üçe bölüyorum.

Zamanı yırtmağa çalıştım.

Yırtılmadı.

Zorlandım.

Beynim yırtılıyordu.

Bıraktım.

Elimi pantalomunun cebine soktum.

Çekiştirdim.

Dişimi gıcırdattım.

Cebimi karıştırdım durdum.

Sonunda cebimi yırttım.

Rahatladım.

Yazmak istemiyorum bu gün.

Yazmak istemiyorum bu gün.

Sana yazsam

Kötü söyleyeceğim.

Ona yazsam.

Hakaret edececeğim.

Duygusallık dersen.

Karmakarışık.

İyisimi

Ben bu gün yazmayayayım.

Naapmışım toplam üç şiiri güne göndermişim.

Yunus Işıkoğlu/Tüm Dünya