beni babama teslim edin

bu gidişle 
yetmem sana
adım 
korkağa çıkar
bir sapağında ölürüm aczin…
ölürsem beni babama teslim edin
çünkü bir tek o bilir
neden bu kadar çok 
sen koktuğumu…
sözün en sessiz saatinde
korku tutan kanı
ıssızlık tutan ruhu o bilir…
o bilir
yalnızlığın burgusunun acıttığını delerken ve
neden incelen bir duyuşla 
toprağı dinlediğini yağmurun…
bir söylencede
acı bir masal olup çıkmanın kırgınlığını
o bilir…

ölürsem
beni babama teslim edin
bir düş bahçesinden
derdiği çiçek demetlerini 
bana bıraktı 
giderken…

Josef Kılçıksız

Fransa, 4.11.2016