çıkar beni

nasıl anlatayım ki içimdeki yorgunluğu;

gölgede yarım tensizlik,

buzdan saçaklar bıçak gibi dilimde…

konuşan ağzın içinde kilitli bir kuş,

keskin bir kanat gibi sıyırır…

duvarlar sır saklamaz,

karayele rağmen sessizdir ateş,

nehirler akar altından,

düğümlenir zaman…

gittikçe artıyor yerçekimi,

derinliklerime çöküyorum,

sessiz bir düşüştür bundan sonrası,

öpe öpe,

seve seve çıkar beni…

Josef Kılçıksız

Fransa, Mayıs, 2017