gitmeliyim

bütün beklemelerimi yadsır zaman
yüzleri evimin yüzü gibi-bana-imkânsız
her şeyi olanaklı sanır 
ak sakallı pencere eşiği kışları
maziye geçiş kapılarını kapatmayı olanaklı sanır…

sessiz deniz kabuklarıyla doldurmayı denedim oyuklarımı
yavaşladı örümceğin nabzı
denedim silmeyi yapışkan salyalarını üstümden…
olmadı sevdiğim
çekil önümden, gitmeliyim 
sana doğru yol aldığımı bilmeliyim…

Josef Kılçıksız

Helsinki, Temmuz, 2016