ölüm kadar susmasaydık

ah biraz daha yaşasaydık
vebadan ve soğuktan kırılmadan
ılık nefhasına değseydik rüzgârın…
ateşin neşvesiyle yad etseydik prometheus’u
aşka sürekli körük tutsaydık olimpos’tan…
yağmurla konuşmadan
ölüm kadar susmasaydık…

kalbin beter olsun

ağlayamaz bazen insan
rüzgârın ruhu dolanır boğazına
yara varlığın tozuna gizlenmiştir …
sen asıl yaralarımın siciline bak
buruşuk intiharlar göreceksin 
iyiliksever bir katilin sebep olduğu…
yanılgının çetelesini tut
tutanakların olsun yalnızlığa dair…
usunu bir çıldırış süretine yapıştır sonra
cinneti
hatırlamak kolay olsun…
zamanın sabrı tükenene kadar bekle beni
işin kolayına kaçıp gidersen
kalbin beter olsun…

Muhabirce/ Josef Kılçıksız- Fransa, 18.10. 2016