Azmi’ye mektup 5
Azmi sana gene mektup yazasım geldi. Bak sana ne diyeceğim.
Sizin oralara göçmenler akın etmiş ya
Bizim buralar da o hale geliyor. Ama buralarda o göçmenler pek istenmiyor.
Ciddi sıkıntılar yaşanıyor.
Ama bu insanlar neden yerini yurdunu terkedip yollara düşüyor.
Aslında nedeni belli. Ama taşlar bir kez yerinden oynatıldı ya artık yıllarca düzen tutacağa benzemiyor.
Bak sana bir şiir göndereyim. Ama bu şiire tekrar baktım,
Başlık günümüzde mümkün olmayacakmış gibi.
Gün hiç bizim günümüz olmuyor.
Son iki satırı da öyle.
Ama gene de umudu kesmemek gerek.
Şimdilik hoşçakal.
+++++++++++
Gün artık bizim günümüz
Gökyüzünü demir
Kanatlarla kapladınız
Yeryüzünü tanklarınızla
Bizi ayırdınız
Sen sarı,sen siyah,sen beyaz
Oturdunuz koltuklarınıza
Arada bir düşman kardeşleri oynuyorsunuz
Ama biz ayrı da kalsak
Aç ta susuz da
Birleşeceğiz renk ayırmadan
Gökyüzünü maviye boyayıp
Güneşi göreceğiz
Demir kanatlar yerine
güvercin uçuracağız
Yok edeceğiz tanklarınızı
İzlerinin yerine çiçekler ekeceğiz
Bir arada yaşayacağız çiçekler gibi
Şunu da unutmayın
Yer yok sizin koltuklarınıza
O çiçekler arasında
Devir değişti
Gün artık bizim günümüz
Yunus Isikoglu/ALMANYA
